عامل بروز این بیماری ویروس HIV است. این ویروس به گلبول‌های سفید خون به نام لنفوسیت حمله کرده و با ورود به این سلول‌ها در آنجا تکثیرشده و پس از مدتی آن گلبول سفید را از بین می‌برد و سپس عامل بیماری به سراغ سلول بعدی می‌روند.
تفاوت ایدز و HIV :
ایدز مرحله آخر عفونت HIV است و زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به دلیل عفونت ویروسی به شدت آسیب دیده باشد. در صورت تشخیص به‌موقع و شروع روند درمان، اکثر افراد مبتلا به HIV به ایدز مبتلا نمی‌شوند زیرا مصرف داروهای HIV طبق تجویز، پیشرفت بیماری را متوقف می‌کند. اما اگر فرد مبتلا تحت درمان قرار نگیرد و یا اینکه داروهای تجویزشده اثربخش نباشند فرد پس از مدتی وارد مرحله ایدز می‌شود.
اگر HIV تحت درمان قرار نگیرد سیستم ایمنی توان خود را از دست می‌دهد و فرد به یک بیماری به نام سندرم نقص ایمنی اکتسابی معروف به ایدز مبتلا می‌شود. در مرحله ایدز، سیستم ایمنی ضعیف‌تر از آن است که بتواند در برابر باکتری‌ها، ویروس‌‌ها و یا قارچ‌ها واکنش مثبتی از خود نشان دهد.
راه‌های انتقال HIV :
- انتقال از طریق انواع مایعات بدن مانندخون، مایع منی، شیر مادر و ترشحات واژن
- انتقال در دوران بارداری و زایمان از مادر به فرزند
- استفاده از سرنگ مشترک و فراورده های خونی
- تماس تیغ آلوده به ویروس با زخم باز
علائم ایدز :
- تب و لرز
- خستگی
- گلو درد
- درد عضلانی
- تعریق شبانه
- مور مور شدن
- زخم های دهان
- تورم غدد لنفاوی
ویروس HIV خارج از بدن چقدر زنده می‌ماند؟
ویروس HIV خارج از بدن بسیار شکننده است و طول عمر زیادی ندارد. از بین رفتن آن در محیط خارج از بدن همیشگی است، یعنی دوباره فعال نمی‌شود؛ بنابراین تا زمانی که این ویروس به هر دلیلی وارد بدن نشود، نمی‌تواند عامل تهدید کننده‌ای برای انسان باشد.
- این ویروس در برابر حرارت مقاومت نداشته و در دمای بالای ۶۰ درجه از بین می‌رود، اما در سرما مقاومت بهتری از خود نشان می‌دهد.
- در قطره خون خشک‌شده که دمای آن به ۴ درجه می‌رسد، این ویروس تا یک هفته می‌تواند زنده بماند.
- عمر این ویروس در سرنگ آلوده به خون حدود چهار هفته است.
- این ویروس در محیطی با میزان اسیدیته بین ۷ تا ۸ می‌تواند زنده بماند.